Saturday, October 28, 2006

A poem from Assieh Amini

روياهاي زني سي‌ساله را مي‌نويسم
كه روزها پيراهن گشاد تنهايي‌اش را مي‌پوشدو مي‌رقصد
با ترانه‌اي كه خود سروده است.
و شب‌ها كوك مي‌زند سوراخ‌هاي ستاره راروي دامن شب
تا مگررفو شودشكاف عميقي كه بين او و روياهاي همين ده سال پيش افتاده است.
If you click on the title, you can read it all.

0 Comments:

Post a Comment

<< Home

http://www.webstats4u.com/s?id=4087915