no title
آدمی پرنده نيست
تا به هر کران که پرکشد، برای او وطن شود
سرنوشت برگ دارد آدمی
برگ، وقتی از بلند شاخهاش جدا شود
پايمال عابران کوچهها شود
This poem is from another Afghan poet, Ghorbanali Tabesh. There is a nice articel about him in BBC.
posted by Chakameh Azimpour at 5:14 PM
1 Comments:
But How about:
"Har koja hastam basham, Aseman eshgh o hava ...."?
Post a Comment
<< Home